Eja o shoku ynë,
të kemi pritur..
Ti ç’ke që rri mënjanë
kaq i mërzitur?
Ësht’ një vajzë
që e dua shumë;
E ku ka më bukur.
Por largohet
sa afrohem unë;
S’qenka vajz’ por flutur.
Sot prapë nga dora ime
s’e mori zambakun;
Lot me ty or djalo, se ta di merakun..
Ajo ma prishi gjumin,
zgjoi ëndrrat e mia;
Mos ju ndaj or djalo,
s’të lodh kjo dashuria.
Se trëndafili, jo nuk i çel
të gjitha lulet menjëherë.
Ashtu dhe pema e dashurisë…
Të lulëzojë do një pranverë!
(refreni)
Ndaj, erdha përsëri,
ty të kërkova.
Kur dole në ballkon,
sa s’fluturova.
Me mua në një stol
erdhe u ule.
Unë të këndoja këngë,
ti mblidhje lule.
E çele buzën
si trëndafil.
Me synë e kaltër
shkrepe një yll..
-Mirë, -më thanë shokët,
ti qënke flutur,
ma bënë rininë
dhe më të bukur.
Se trëndafili, jo nuk i çel
të gjitha lulet menjëherë.
Ashtu dhe pema e dashurisë…
Të lulëzojë do një pranverë!
Të lulëzojë do një pranverë!
Të lulëzojë do një pranverë!
