Kishte vjehra tre dhëndurë
të madhin mjaltë sherbeti
me të dytin e kishte grurë
të tretit i thonin Meti
Mendohej vjehra dhe në gjumë
dhëndurët ti vër në provë
cili dhëndër e do më shumë
patjetër ka dhe darovë
Vjeher e pasur por lajkatare
për të liga dhe në gjumë
një dit pa menduar fare
që nga ura këlltumb në lumë
E tja nisi me ulërimë
si e mbytur thrriste gjoja
ndihmë se u mbyta ndihmë
e shkumbë nxirrte nga goja
Dhëndri i madh dëgjon e zhytet
në mes të lumit si i marrë
shpëton vjehra e nuk mbytet
e dha provën dhëndri i parë
Kur të nesërmen që menatë
ngrihet dhëndri e për çudi
në mes t’oborit një dhuratë
një Mercedes akull të ri
Se besonte të vërtetën
dhe një letër përmbi xham
-Dhëndër më shpëtove jetën
Unë Vjehra jote jam
Pas një jave e jo më shumë
vjehra prapë avaz e vjetër
pa një pa dy hidhet në lumë
të provojë dhëndrin tjetër
Shkon dhe i dyti dhe e shpëton
e nxjerr nga dallgët si një thes
të nesërmen,syve su beson
në mes t’oborit një Mercedes
Mercedes ju duk si ëndër
gjith’ të mirat e ksaj bote
-Më shpëtove jetën dhëndër
Ta gëzosh jam vjehra jote
Pas dy javësh pas shirrash plot
lumi det kaluar detit
hidhet vjehra kot më kot
ti provojë dhe mendjen Metit
Vjehrën të dridhurat e zunë
-Meti Meti hajde zhytu
i thot’ Meti -S’di not unë
dashke që të mbytesh mbytu
Ku të hy kam frik për vete
nuk ma mban nuk ma ka mbajtur
vet e deshe vet e gjete
në t’sat’ëme s’paske vajtur
Plluq më këmbë e plluq me dorë
pak nga pak s’po dukej fare
thirr e thirr Meti i gjorë
iku vjehra lajkatare
I mbet faji Met fajtorit
kur aty nga java tjetër
sheh nje Ferrari në mes t’oborit
dhe mbi xham shkruar një letër
Shkon me vrap e shpalos fletën
se ju mblodh një lëmsh në fyt
-Dhëndër ,,më shpëtove jetën
Ta gëzosh jam vjehri yt
Nga Meti Fidani
